Promovendus: Dr. S. Verbeyst

Promotor: Prof.Dr. S. Lierman

Duur: 2/10/2016 - 30/9/2022

Promotie: Leuven, 25/5/2022

Abstract:

De traditionele manier voor de overheid om haar beleid te voeren is door middel van het eenzijdig overheidsoptreden zoals wetgeving, uitvoeringsbesluiten, vergunningen, etc. Gewijzigde maatschappelijke omstandigheden (zoals de mondiger wordende burger en de laagdrempelige toegang tot de rechter) maken dat het steeds moeilijker wordt om het beleid via het eenzijdig overheidsoptreden te voeren. De overheid beseft dat het betrekken van private partijen essentieel is voor een efficinte beleidsvoering. Dit resulteert in een toenemend gebruik van de beleidsovereenkomst. Dit is een overeenkomst gesloten tussen de overheid en een andere overheid of een private partij die tot doel heeft om het beleid te formuleren of het uit te voeren. Aangezien beleidsovereenkomsten overheidscontracten zijn, is op deze overeenkomsten principieel het private contractenrecht van toepassing. Toch zijn er grenzen aan de uitoefening van het private contractenrecht. Dit ten gevolge van de eigenheid van de overheid als contractspartij en de eigenheid van het overheidsbeleid dat het voorwerp van de overeenkomst uitmaakt (cf. tweewegenleer). Het onderzoek gaat na in welke mate het private contractenrecht van toepassing is op beleidsovereenkomsten die niet wettelijk zijn geregeld. Het onderzoek gaat vervolgens na wat de verhouding is tussen de beleidsovereenkomst en het eruit voortvloeiende eenzijdige overheidsoptreden. De Belgische beleidsovereenkomsten worden vergeleken met de beleidsovereenkomsten uit het recht van Nederland, Frankrijk en Groot-Brittanni. Ten slotte gaat het onderzoek na hoe het Belgische kader moet worden aangepast om meer rechtszekerheid te bieden aan het instrument van de beleidsovereenkomst