De klachtplicht bij koop. Een pleidooi voor de inperking van het toepassingsbereik in het licht van het ‘pacta sunt servanda’-beginselPromovendus: Mw. Dr. S. Tamboer
Promotores: Prof.Mr. M.B.M. Loos, Mr. G.J.P. de Vries
Duur: 1/8/2006 - 31/7/2012
Promotie: Amsterdam, 23/4/2021
Abstract:
Met de invoering van het nieuwe Burgerlijk Wetboek in 1992 is in het Nederlandse kooprecht een expliciete wettelijke regeling opgenomen: de onderzoeks- en klachtplicht voor kopers. Deze regeling houdt in dat een koper de verplichting heeft om de verkoper binnen ‘bekwame tijd’ op de hoogte te stellen van een gebrek in het geleverde. Als de koper dat niet doet, verliest hij ál zijn rechten. Hij mag geen beroep meer doen op nakoming, schadevergoeding of ontbinding, en verliest ook het recht zich te beroepen op dwaling, bedrog of onrechtmatige daad. Tamboer onderzocht hoe dit zich verhoudt tot het algemene rechtsbeginsel pacta sunt servanda (afspraken moeten worden nagekomen) en of de vergaande bescherming die de klachtplicht een verkoper biedt, wel gerechtvaardigd is. 'Stel je koopt een wasmachine, Jij houdt je aan de afspraak door te betalen en van de verkoper mag je verwachten dat hij hetzelfde doet en een deugdelijk apparaat levert. Een half jaar na levering gaat je wasmachine kapot. Als je dan niet binnen twee maanden een klacht indient bij de verkoper, heb je helemaal nergens meer recht op. Een nogal heftige sanctie voor het niet wijzen op een fout. Het kan zijn dat je wat laks bent en dat kan de verkoper benadelen, maar je zou in een dergelijk geval een deel van de schade kunnen meebetalen. Het is nu echter alles of niets.'
Klik hier voor meer info.